Teknolojinin hızla geliştiği günümüz dünyasında teknolojik
ürünlere karşı insanların merak
duyguları kabardıkça öğrenme istekleri de bu doğrultuda artış göstermektedir.
Öğrenme arzusu beraberinde öğretme gereksinimini de ortaya çıkarmıştır. Gelişen
teknoloji karşısında insan çağdaşlarıyla yarışabilmek için öğrenme ve öğretmeyi
hızlandırmıştır. Teknolojinin bu şekilde yön verdiği günümüz dünyasında gerek
sosyal anlamda gerekse eğitimsel anlamda öğretim teknolojisi kavramının önemide bir hayli artmıştır.
Özellikle eğitim kurumlarımızda eğitim teknolojisi hızla yayılmış ve
öğrencilerin bilgi, beceri ve yeteneklerini geliştirmeleri için öğretim
yöntemleri çeşitli teknolojik materyallerle desteklenmiştir. Bu materyaller
öğrenci de bilginin daha kalıcı olabilmesi ve daha faydalı hale gelebilmesi
için kullanılmaktadır. Bakıldığın da materyal seçimi sürecinde materyalin amacı
öğrenciye maksimum fayda sağlama üzerine kurulmaktadır. Bu sebepledir ki
gelişen teknoloji materyal bazında bakıldığında öğrenciye fayda sağlayacak araç
gerecin artmasında ve öğrenciye öğrenme anlamında büyük katkı sağlamıştır.
Teknolojinin hızlı gelişimi öğretim teknolojisinde de değişiklikler yaratmış,
öğrenmeye daha hızlı ve etkili hale getirmiştir.örnek verilecek olursa eskiden
okullarda tepegöz denen cihazla yansıtma tekniği kullanılırken artık neredeyse
her sınıfta bilgisayarlar ve projeksiyon cihazları bulunmaktadır. Bu da
öğretmenin öğrenciye bilgi verirken kullanacağı materyal seçimi konusunda öğretmene yardımcı olacaktır. Bu durum
öğretmenin daha farklı ve daha etkili öğretme yolları bulmasını
kolaylaştıracaktır.
Sonuç olarak öğretim teknolojisi öğrenmenin ve öğretmenin gelişimi açısından önem arz etmektedir. Çünkü iyi
öğrenmeden iyi öğretim verilemez. İyi bir öğrenmenin verilebilmesi için de
gerekli olan araç gerecin temini şarttır. Bu araç gerecin sağlanması ve en
modernlerinin alınmasından sonra onu kullanacak ve alınan materyallerle
öğrenciye bilgi verecek olan öğretmenin materyali çok iyi bir şekilde tanıması, öğrenmesi ve
kullanabilmesi şarttır. Bunu yaparken de öncelikle öğrencilerini çok iyi
tanımalı, onların bireysel farklılıklarını, yeteneklerini, becerilerini, bilgi
ve birikimlerini bilmeli ve materyalini ona göre hazırlamalıdır.
Öğretim
tasarımı ve öğretim materyallerinin geliştirilmesi kavramları birbirine
benzemekle birlikte biri değerinden farklı iki kavram olarak karşımıza çıkar.
Fakat bu ayrılık öyle tamamen birbirinden çok farklı bir düzeyde ayrılık
değildir. Aslında burada bir birbirine geçmişlik, iç içe girmişlik söz
konusudur. Matematik’ te ki alt küme terimini bu iki kavram için kullanmak
sanırım yanlış olmaz. Çünkü alt kümede bir içine alma, büyük olanın küçük olan
kümeyi de bünyesinde barındırması söz konusudur. Bu iki kavramda da dar
kapsamlı kavramın geniş kapsamlı kavramın bir süreci olması söz konusudur. Öğretim
Tasarımı kavramı daha çok bir
dersin tasarımı sırasında kullanılan stratejiler, yöntemler ve teknikler
bütününü tanımlar. Öğretim Tasarımı sürecinde ders, kullanılan stratejiler ve yöntemler ve ders esnasında
kullanılan materyallerin tasarlanması gerçekleştirilir. Öğretim Sistemleri
Geliştirilmesi kavramı ise bir öğretim programı
tasarımı sırasında gerçekleşen analiz, tasarım, geliştirme, uygulama ve
değerlendirme etkinliklerinin toplamıdır. Tasarım sürecinde öğretimin amaçları,
ilkeleri, planları, kullanılacak materyaller ve içerik hazırlanır.
Geliştirilmesi süreci ise bütün bu eldeki verilerin uygulamaya konması ve öğretim
örneğinin ortaya çıkmasıdır. İlk örnek kullanılacağı çevreye verilir ve sürecin
bir değerlendirmesi yapılır. İşte bu değerlendirme öğretim
sistemleri geliştirilmesinin tamamını kapsar. Öğretim tasarımı sonuç kısmında
yer alan bu değerlendirmenin aslında hazırlık safhasıdır ve ilk ürünlerin
tabiri uygunsa ham maddenin toplandığı yerdir.
Ham maddenin işlendiği ve kullanılabilir hale geldiği yer öğretim
materyallerinin geliştirilmesi sürecidir.
ÖĞRETİM SİSTEMLERİ GELİŞTİRİLMESİ SÜRECİNİN ANA ELEMANLARI
1)ÖĞRENCİ: Öğretim sisteminin geliştirilmesi sürecinin en
önemli ögesi öğrencidir. Bu öğrenciyi öğrenen olarak almak daha doğru olur
çünkü öğrenci dendiğinde okulla sınırlandırılıyormuş gibi bi olgu vardır.
Öğrenen bu sürecin temel taşıdır. İnsan sosyal bir varlıktır ve hayatım içinde
sürekli bir şeyler öğrenir fakat her
öğrendiği öğretim değildir çünkü öğretimde planlı ve sistematik bir şekilde
çevreyi öğrenmeye uygun hale getirme
vardır. Bunun içinde öğrencinin yapısı çok iyi bir şekilde bilinmelidir.
Bireysel farklılıklar belirlenmeli, bilgi ve beceri düzeyi tespit edilmelidir.
2)AMAÇLAR: Öğretim sistemleri belli amaçlara göre planlanır.
Sistemin öğrenciye kazandıracağı bilgi ve beceriler belli parametrelere gör
hesaplanır, sınırlamalar ya da esneklikler getirilir. Öğretimin nasıl ve ne
şekilde yapılması gerektiği bildirilir. Örneğin lastiği çıkarılacağı
öğretilmesi amaçlanabilir bir de lastiğin 5 dakika içinde çıkartılacağı
amaçlanabilir ve öğretim bu doğrultuda yapılır.
3)YÖNTEM: Öğrencinin öğrenme sürecine yardım eden ve
uygulandığında hep aynı sonucun elde edildiği planlı etkinliklerdir. Yöntemler
birbirleriyle bağlantılı kullanılmalıdır. Geri bildirimlerde
tekrarlandıklarında aynı sonucu vermelidirler.
4)DEĞERLENDİRME: Sürecin son kısmıdır. İki şekli vardır.
A) Öğretimin sonuçlarına bakılır.
Amaçlar yerine geldi mi? Davranışlarda kalıcı değişimler var mı? Bu gibi soruların cevabı aranır. B) tasarı
sürecindeki amaçlar gerçekleşti mi buna bakılır. Tasarımdaki süreçlere bakılır,
süreçteki aşamaların bi öncelerine bakarak süreç daha iyi nasıl olabilir
sorusuna cevap aranır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder